Bebe sen sede: 2025

Hai anos, non polo que faciamos no campo, senón polo que viña despois, cando o partido remataba pero a verdadeira historia comezaba.

O terceiro tempo.

Aí éramos invencibles. O 76 e o 95 non eran só números: eran símbolos de batallas compartidas, trofeos dunha amizade que se medía en litros e lembranzas.

Porque ao final, o máis bonito que levas non é o marcador, nin a gloria dun gol. É a risa do que sempre chegaba tarde, o vaso compartido, a historia repetida mil veces e sempre nova.

Fomos grandes, si. E aínda que pasen os anos e os terceiros tempos sexan menos frecuentes, o que alí forxamos —entre a espuma dunha bebida e unha conversa sen présas— segue estando.

E iso, meu, non cho quita ninguén.

En junio estamos de aniversario… ¡e non un calquera! Cumprimos 15 anos desde que naceu esta tolemia chamada Bebesensede, e por iso, cada día deste mes haberá algunha cousiña especial para lembrar, rir e celebrar como merecemos.

Quince anos… quen mo ía dicir aquel sábado pola noite na Concordia, entre risas, unhas copas e ideas tolas. Así naceu Bebesensede: un grupo de colegas con máis ilusión ca talento, dispostos a pasalo ben nun torneo de vran…

Porque dende o primeiro día tiven claro que isto non ía de gañar partidos, senón de gañar recordos. De compartir cervexas, anécdotas e momentos que quedan para sempre. De rir ata chorar e de celebrar mesmo sen motivo.

Bebesensede é máis ca un nome raro, é unha maneira de vivir. Un equipo? Si. Unha familia? Tamén. Unha desculpa para quedar e seguir sendo quen sempre fomos? Sobre todo iso.

E agora, despois de 15 anos, toca aceptar que todo ten un comezo… e tamén un final. Chegou o momento de dar un paso ao lado, de deixar os torneos e abrirlle o camiño aos que veñen detrás con forza e ganas. Porque tamén é bonito saber cando rematar, e facelo coa cabeza alta e o corazón cheo.

Nestes 15 anos igual non levamos moitas copas (máis aló das que se beben), pero si levamos o peito ateigado de historias que non caben nin en tres posts.

Así que, de corazón, grazas a todos os que formastes, formades e formaredes parte disto. Porque mentres haxa sede… seguirá habendo Bebesensede. Aínda que sexa dende a bancada, coa birra na man e un sorriso na cara.

Att. o capi